Πεζόπουλος Εμμανουήλ , πρώτος ξάδελφος του καθηγητή της Ιατρικής Νικολάου Πεζόπουλου.(Άνδρος 1880 - Αθήνα 1947). Διακεκριμένος φιλόλογος, με σπουδές αρχαιοοελληνικής φιλολογίας και παπυρολογίας στα Παν/μια Αθηνών, Χάλλης, Βυτεμβέργης, Μονάχου και Λειψίας. Από το 1922 τακτικός καθηγητής των αρχαίων ελληνικών στο Παν/μιο Αθηνών. Μετέσχε στη σύνταξη του «Ιστορικού Λεξικού της Ελλ. Γλώσσης». Το 1921 συνεξέδωσε με τον Κ. Ψάχο το εξειδικευμένο μουσικό περιοδικό «Νέα Φόρμιγξ», στο οποίο δημοσίευσε και μελέτες του για την εκκλ. ποίηση. Μεταξύ των πολλών εργασιών του και η «Περὶ ἀρχαίων ῥυθμῶν σωζομένων ἐν τῇ ἐκκλησιαστικῇ καὶ δημώδει ἑλληνικῇ μουσικῇ » (στην «Επετηρίδα» Εταιρείας Βυζ. Σπουδών,τόμος Ε΄), . Εσπόυδασε κατ αρχάς νομική, το 1902 έγινε διδάκτωρ της φιλολογίας Επιτυχών δε σε διαγωνισμό απεστάλη ως υπότροφο από το Πανεπιστήμιο Αθηνών στη Γερμανία. Οι εργασίες του πολλές , βρίσκονται στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Αθηνών ας δούμε μερικές : Παρατηρήσεις εις τους Αθηναίους δειπνο Ανάλεκτα φιλολογικά σοφιστάς, Εις Φλάβιον Ιώσσηπον, Παρατηρήσεις εις Εεληνας ιατρούς και Βυζαντινούς συγγραφείς, Ανέκδοτος κανών εις την Θεοτόκον, Αθησαύριστοι λέξεις,, συντάκτης στο εν Γερμανία εκδιδόμενο μεγάλο ελληνικό λεξικό των PASSOW-Cronert και του Εγκυκλοπαιδικού λεξικού Ελευθερουδάκη. Πέθανε το 1947 την ώρα που δίδασκε στο Πανεπιστήμιο. Κόρη του η ΛΑΜΠΡΟΥ ΗΡΩ Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1915. Το 1945 παντρεύτηκε το διπλωμάτη Δ. Λάμπρο και απέκτησε μαζί του δύο παιδιά, καθώς και πολύτιμη πείρα, συνοδεύοντας τον σαν πρέσβειρα ανά τον κόσμο.Αριστούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου με μεταπτυχιακές σπουδές στο Καιμπριτζ . στην Ερευνα του Αρχαίου Δράματος.Δίδαξε Νεοελληνικά στο τμήμα Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου τουΛονδίνου.Την περίοδο της Κατοχής και από το 1943 εργάστηκε στο Λονδίνο, στο ΓραφείοΤύπου της εξόριστης Ελληνικής Κυβέρνησης ως συντάκτρια και εκφωνήτρια τουΕλληνικού Δελτίου στο BBC .Πρώτη γυναίκα βουλευτής της Ενωσης Κέντρου στις εκλογές του 19ό4. Μετά τημεταπολίτευση υπήρξε από το ιδρυτικά μέλη της "Κίνησης Δημοκρατικών Γυναικών"και χρημάτισε πρόεδρος της για πολλά χρόνια. Επίσης διετέλεσε αντιπρόεδρος τηςΠανελλαδικής Ενωσης Γυναικών, που τη διέλυσε η Χούντα.Υπήρξε συνεκδότρια του προπολεμικού περιοδικού "Τα Προπύλαια" και δημοσίευσεάρθρα, επιφυλλίδες, δοκίμια, ποιήματα και διηγήματα στον ελληνικό ημερήσιο καιπεριοδικό τύπο. Κριτικός θεάτρου από το 1963 έως το 1967. έγραψε κριτικές καιερμηνευτικά σημειώματα για το Αρχαίο Δράμα και το σύγχρονο ευρωπαϊκό θέατρο.Καθηγήτρια στη Δραματική Σχολή του Οδείου της Αθήνας, δίδαξε από το 1975 Ιστορία θεάτρου και Ιστορία της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας. Η Λάμπρου, μια πολυδιάστατη προσωπικότητα υπήρξε συγχρόνως πολιτικό πρόσωπο, άνθρωποςτης διανόησης με έντονη παρουσία στα ελληνικά γράμματα και φεμινίστρια μεμεγάλη σωματειακή φεμινιστική δράση.Έφυγε από τη ζωή το 1988
Σάββατο 31 Μαρτίου 2012
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Α ΠΕΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πεζόπουλος Εμμανουήλ , πρώτος ξάδελφος του καθηγητή της Ιατρικής Νικολάου Πεζόπουλου.(Άνδρος 1880 - Αθήνα 1947). Διακεκριμένος φιλόλογος, με σπουδές αρχαιοοελληνικής φιλολογίας και παπυρολογίας στα Παν/μια Αθηνών, Χάλλης, Βυτεμβέργης, Μονάχου και Λειψίας. Από το 1922 τακτικός καθηγητής των αρχαίων ελληνικών στο Παν/μιο Αθηνών. Μετέσχε στη σύνταξη του «Ιστορικού Λεξικού της Ελλ. Γλώσσης». Το 1921 συνεξέδωσε με τον Κ. Ψάχο το εξειδικευμένο μουσικό περιοδικό «Νέα Φόρμιγξ», στο οποίο δημοσίευσε και μελέτες του για την εκκλ. ποίηση. Μεταξύ των πολλών εργασιών του και η «Περὶ ἀρχαίων ῥυθμῶν σωζομένων ἐν τῇ ἐκκλησιαστικῇ καὶ δημώδει ἑλληνικῇ μουσικῇ » (στην «Επετηρίδα» Εταιρείας Βυζ. Σπουδών,τόμος Ε΄), . Εσπόυδασε κατ αρχάς νομική, το 1902 έγινε διδάκτωρ της φιλολογίας Επιτυχών δε σε διαγωνισμό απεστάλη ως υπότροφο από το Πανεπιστήμιο Αθηνών στη Γερμανία. Οι εργασίες του πολλές , βρίσκονται στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Αθηνών ας δούμε μερικές : Παρατηρήσεις εις τους Αθηναίους δειπνο Ανάλεκτα φιλολογικά σοφιστάς, Εις Φλάβιον Ιώσσηπον, Παρατηρήσεις εις Εεληνας ιατρούς και Βυζαντινούς συγγραφείς, Ανέκδοτος κανών εις την Θεοτόκον, Αθησαύριστοι λέξεις,, συντάκτης στο εν Γερμανία εκδιδόμενο μεγάλο ελληνικό λεξικό των PASSOW-Cronert και του Εγκυκλοπαιδικού λεξικού Ελευθερουδάκη. Πέθανε το 1947 την ώρα που δίδασκε στο Πανεπιστήμιο. Κόρη του η ΛΑΜΠΡΟΥ ΗΡΩ Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1915. Το 1945 παντρεύτηκε το διπλωμάτη Δ. Λάμπρο και απέκτησε μαζί του δύο παιδιά, καθώς και πολύτιμη πείρα, συνοδεύοντας τον σαν πρέσβειρα ανά τον κόσμο.Αριστούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου με μεταπτυχιακές σπουδές στο Καιμπριτζ . στην Ερευνα του Αρχαίου Δράματος.Δίδαξε Νεοελληνικά στο τμήμα Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου τουΛονδίνου.Την περίοδο της Κατοχής και από το 1943 εργάστηκε στο Λονδίνο, στο ΓραφείοΤύπου της εξόριστης Ελληνικής Κυβέρνησης ως συντάκτρια και εκφωνήτρια τουΕλληνικού Δελτίου στο BBC .Πρώτη γυναίκα βουλευτής της Ενωσης Κέντρου στις εκλογές του 19ό4. Μετά τημεταπολίτευση υπήρξε από το ιδρυτικά μέλη της "Κίνησης Δημοκρατικών Γυναικών"και χρημάτισε πρόεδρος της για πολλά χρόνια. Επίσης διετέλεσε αντιπρόεδρος τηςΠανελλαδικής Ενωσης Γυναικών, που τη διέλυσε η Χούντα.Υπήρξε συνεκδότρια του προπολεμικού περιοδικού "Τα Προπύλαια" και δημοσίευσεάρθρα, επιφυλλίδες, δοκίμια, ποιήματα και διηγήματα στον ελληνικό ημερήσιο καιπεριοδικό τύπο. Κριτικός θεάτρου από το 1963 έως το 1967. έγραψε κριτικές καιερμηνευτικά σημειώματα για το Αρχαίο Δράμα και το σύγχρονο ευρωπαϊκό θέατρο.Καθηγήτρια στη Δραματική Σχολή του Οδείου της Αθήνας, δίδαξε από το 1975 Ιστορία θεάτρου και Ιστορία της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας. Η Λάμπρου, μια πολυδιάστατη προσωπικότητα υπήρξε συγχρόνως πολιτικό πρόσωπο, άνθρωποςτης διανόησης με έντονη παρουσία στα ελληνικά γράμματα και φεμινίστρια μεμεγάλη σωματειακή φεμινιστική δράση.Έφυγε από τη ζωή το 1988
