 |
| Ο ηρωικός Αντιπλοίαρχος |
 |
| Η σύζυγός του Αγγελική Ν Πεζοπούλου-Σιώκου |
Ο Aθανάσιος Σιώκος υπήρξε ένας ήρωας,που με το αίμα του, το οποίο έρευσε την 1η Μάρτίου του 1935 έδειξε στους νεώτερους πως πρέπει ένας αξιωματικός να υπερασπίζεται το Σύνταγμα και την πατρίδα σε κάθε είδους επιβολής ξένης ή εντόπιας. Γεννημένος στο Κιάτο το 1897, αλλά Ναυπλιώτης στην καταγωγή και από τους δύο γονείς (υπάρχει στο Ναύπλιο οδός με το όνομά του) αποφοίτησε ως μάχιμος Δόκιμος Σημαιοφόρος στις 16.12.1916 . Στις 2 Μαρτίου του 1935 απεβίωσε στο Ναυτικό Νοσοκομείο του Ναυστάθμου από τα τραύματα τα οποία δέχθηκε από αξιωματικούς κινηματίες στην προσπάθεια να καταλάβουν τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας όταν ξέσπασε το κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935. Την ημέρα εκείνη κατείχε την θέση του Αρχιεπιστολέα του Ναυστάθμου. Φοίτησε στις Σχολές Πυροβολικού και Τορπιλών 1917 , στη Ναυτική Σχολή Πολέμου 1932 και έλαβε Πτυχίο εξειδίκευσης Πυροβολικού , έχοντας συγγράψει 20 μελέτες που υπάρχουν και τώρα στη Ναυτική Επιθεώρηση.Το 1919 έφερε στο Ναύσταθμο κατ΄εντολή της υπηρεσίας του τα γερμανικά υπερτηλεβόλα ΡΥΡ από το Κίελο,, ενώ δίδαξε Πυροβολική στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων της Νορβηγίας. Το 1924, βραβεύθηκε για τη μελέτη του " Η νήσος Ελιγολάνδη" από την Βασιλική Ναυτική Ακαδημία της Νορβηγίας..Το 1930 βραβεύθηκε για το έργο του από το ΠΝ της Ελλάδας και επίσης για το έργο του 'Μαθήματα Εξωτερικής Βλητικής και Πυρίτιδων"
Υπηρέτησε σε πλοία επιφανείας και σε επιτελικές και διοικητικές θέσεις πολλές από τις οποίες σχετιζόμενες με το πυροβολικό. Χρημάτισε καθηγητής στη Σχολή Ναυτικών Δοκιμων στην έδρα πυροβολικής 1921,1923,1931,1932.
Ελαβε μέρος στο Α Παγκόσμιο Πόλεμο επι του Θωρηκτού Γεώργιος Αβέρωφ καθώς και στις ναυτικές επιχειρήσεις της Μικρασιατικής Εκστρατείας, επί του Θωρηκτού ΥΔΡΑ και του αντιτορπιλικού ΑΣΠΙΣ και ως κυβερνήτης του Τ/Β ΑΡΕΘΟΥΣΑ. Επίσης διετέλεσε κυβερνήτης του επίτακτου ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ, του Τορπιλοβόλου ΣΜΥΡΝΗ. Διευθυντής Πυροβολικού του Ναυστάθμου Σαλαμίνας και κυβερνήτης του Α/Τ ΠΑΝΘΗΡ το 1934.
Στο χώρο(περιοχή Ναυτονομίας) της δολοφονίας του από τους στασιαστές υπάρχει επιτύμβιος πλάκα, στην οποία αναγράφεται το εξής κείμενο:
Νόμοις Πατρίδος Πειθόμενος Ευγενής Ανήρ Τήδε Κείται Πεσών Υψηλόν Παράδειγμα Πασίν Αντιπλοίαρχος Β Ναυτικού Αθανασίω Χ Σιώκω Αρχιεπιστολεί Β Ναυστάθμου Πεσόντι Ώδε Τη 1 Μαρτίου 1935. Οι ενόπλοις Αυτού Συνάδελφοι Ανέθηκαν
 |
| ο υιός του Χρήστος Σιώκος ως Ναυτικός Δόκιμος |
 |
| Η κόρη του Καίτη Σιώκου-Λιακοπούλου |
Δρόμοι στον Δήμο Αθηναίων (εκεί που βρίσκεται το Μουσείο Σιδηροδρόμων), στην Καλλιθέα , στη Χαλκίδα έχουν το όνομά του. Νυμφεύθηκε την Αγγελική Πεζοπούλου, κόρη του καθηγητή ιατρικής Νικολάου Σ Πεζόπουλου, και απέκτησε δύο παιδιά: το Χρήστο Σιώκο, Μάχιμο Αξιωματικό του ΠΝ μέχρι και το 1948 και στη συνέχεια τον βρίσκουμε με σπουδές στο Στάνφορντ ηλεκτρολόγο-μηχανολόγο και Γενικό Διευθυντή της Καναδικής Τηλεόρασης , και την Καίτη Λιακοπούλου Φιλόλογο σύζυγο του ιατρού χειρουργού Κεφαλής και Τραχήλου Αντωνίου Λιακόπουλου. Απέκτησε τρια εγγόνια τον Θάνο Σιώκο κάτοικο Καναδά και τους Τάσο και Θάνο Λιακόπουλο κατοίκους Αθηνών. Πατέρας του αείμνηστου ήρωα ήταν ο Χρήστος δικηγόρος Ναυπλίου και η μήτηρ του Αικατερίνη Τζάβρη από το Ναύπλιο. Τα αδέλφια του Θεόδωρος Σιώκος Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος-Στοχαστής με το βραβευμένο βιβλίο από την Ακαδημία Αθηνών" ΑΕ Ι Ο ΘΕΟΣ ΓΕΩΜΕΤΡΕΙΝ", Κώστας Σιώκος Ιατρός ΠΝ. Ξενοφών Σιώκος Υποδιοικητής της ΑΤΕ, Αγγελική Σιώκου σύζυγός Φιλαδελφεύς Ιατρού ΠΝ, Καλλιόπη Σιώκου Καθηγήτρια στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών.
