Γεννήθηκε το 1859 και απεβίωσε το 1911
Σπούδασε, αρχικά στην Αθήνα και κατόπιν στο Παρίσι, ιστολογία, ανατομία και μικροβιολογία. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα το 1886, παρασκεύασε το παθολογικό ανατομείο, του οποίου αργότερα έγινε διευθυντής και εισήγαγε τη χρήση των μικροτόμων, καθώς και την καλλιέργεια των μικροβίων, των οποίων η έρευνα μόλις είχε αρχίσει στην Ευρώπη.
Ως επιμελητής της Παθολογικής Κλινικής (1889 – 1892), δίδαξε παθολογία και παθολογική ανατομία. Κατά την ίδια χρονική περίοδο ίδρυσε το πρώτο ελληνικό εργαστήριο για τις μικροσκοπικές και μικροβιολογικές ανάγκες της Κλινικής.-Το 1895 εξελέγη τακτικός καθηγητής της παθολογικής ανατομικής και ιστολογίας στο Εθνικό Καποιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ο Νικόλαος Σ Πεζόπουλος έγραψε πολλά μελετήματα δημοσιευμένα σ’ επιστημονικά περιοδικά της Αθήνας και του εξωτερικού. Ιδιαιτέρως αξιοσημείωτα είναι εκείνα, στα οποία αναφέρεται πρώτος συστηματικά σε θέματα ελονοσίας, όπως τα «Περί του ανωφελούς κώνωπος», «Η ελονοσία εν Αθήναις» και «Περί συγγενούς ελομιάνσεως». Άλλοι τίτλοι συγγραμμάτων του: «Περί πρωτοπαθούς μυϊκής ατροφίας»΄, «Περί βραδείας λύσεως της πνευμονίας», «Νοσήματα της καρδίας», «Περί εκπεφυλισμένων κληρονομικών», «Περί αυτοκτονίας», «Περί αιτιολογίας των όγκων» , "Περί τετάνου της κεφαλής", "Περί πρωτοπαθούς μυικής ατροφίας" , "Περί βραδείας λύσεως της πνευμονίας" "Περί της κατά το έτος 1905 επιδημίας ελειογενούς πυρετού εν Αττική και Βοιωτία῾ . Συνολικά το Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει 125 δημοσιεύσεις του περί της ιατρικής επιστήμης. Εκ των ιδρυτών του βρεφοκομείου Αθηνών.
Νυμφεύθηκε την Αννούλα Λυγινού ( φωτό σε μεγαλύτερη ηλικία) κόρη του Βιομήχανου εκ Πειραιώς Κυριάκου Λυγινού ευεργέτη του Γηροκομείου Πειραιά. Τα αδέλφια της Ευτύχιος και Δημήτρης Λυγινός, ενώ οι αδελφές της Μαρία νυμφεύθηκε τον διπλωμάτη Καψαμπέλη και Ευγενία τον εφοπλιστή Θεόδωρο Κουμάνταρο, του οποίου η αδελφή είχε γυιό τον Σπύρο Νιάρχο. Τα παιδιά του είναι ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ Πεζόπουλος ο ηρωικός κυβερνήτης του Α/Τ Υδρα, ο καθηγητής του ΕΜΠ ΚΥΡΙΑΚΟΣ, Υποναύρχος-Φυσικός επιστήμων και πρώτος Διοικητής του ΟΤΕ (1950-54)( είχε ένα γυιό τον Νίκο Πεζόπουλο υποναύραχο ΠΝ (1934-2001), ΓΕΩΡΓΙΟΣ επίσης καθηγητής του ΕΜΠ Ηλεκτρολόγος -μηχανολόγος. Μέλος της επιτροπής σχεδίου Μάρσαλ του Ανωτάτου Συμβουλίου Οικονομικής Ανασυγκροτήσεως, Πρόεδρος της ΔΕΗ (1954-1962) και Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Γεωργίας (1971-72) , ΣΠΥΡΙΔΩΝ καθηγητής Ιατρικής στην Παθολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο με έργο "Περί διαλειπούσης χωλότητας" που βραβεύθηκε από την Ακαδημία της Λειψίας, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Στρατιωτικός , δικηγόρος Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εμπορίου και Παιδείας και Θρησκευμάτων, Νομάρχης Αττικής 1941, Αχαϊας 1946, ΕΥΓΕΝΙΑ απεβίωσε σε ηλικία τριων χρόνων το 1895 και την ΑΓΓΕΛΙΚΗ σύζυγο ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΙΩΚΟΥ ηρωικού αξιωματικού-αρχιεπιστολέα Ναυστάθμου που έπεσε στο καθήκον κατά το κίνημα της 1Μαρτίου 1935( είχε δύο παιδιά τον Χρήστο Σιώκο Ηλεκτρολόγο -Μηχανολόγο Γενικό Διευθυντή της Τηλεόρασης του Καναδά, αντιπλοίαρχο ΠΝ εα 1921-1985 και την Καίτη Σιώκου- Λιακοπούλου πτυχιούχο Γαλλικής Φιλολογίας , σύζυγο του ιατρού-καθηγητή ΩΡΛ Αντώνη Λιακόπουλου.
Σπούδασε, αρχικά στην Αθήνα και κατόπιν στο Παρίσι, ιστολογία, ανατομία και μικροβιολογία. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα το 1886, παρασκεύασε το παθολογικό ανατομείο, του οποίου αργότερα έγινε διευθυντής και εισήγαγε τη χρήση των μικροτόμων, καθώς και την καλλιέργεια των μικροβίων, των οποίων η έρευνα μόλις είχε αρχίσει στην Ευρώπη.
Ως επιμελητής της Παθολογικής Κλινικής (1889 – 1892), δίδαξε παθολογία και παθολογική ανατομία. Κατά την ίδια χρονική περίοδο ίδρυσε το πρώτο ελληνικό εργαστήριο για τις μικροσκοπικές και μικροβιολογικές ανάγκες της Κλινικής.-Το 1895 εξελέγη τακτικός καθηγητής της παθολογικής ανατομικής και ιστολογίας στο Εθνικό Καποιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ο Νικόλαος Σ Πεζόπουλος έγραψε πολλά μελετήματα δημοσιευμένα σ’ επιστημονικά περιοδικά της Αθήνας και του εξωτερικού. Ιδιαιτέρως αξιοσημείωτα είναι εκείνα, στα οποία αναφέρεται πρώτος συστηματικά σε θέματα ελονοσίας, όπως τα «Περί του ανωφελούς κώνωπος», «Η ελονοσία εν Αθήναις» και «Περί συγγενούς ελομιάνσεως». Άλλοι τίτλοι συγγραμμάτων του: «Περί πρωτοπαθούς μυϊκής ατροφίας»΄, «Περί βραδείας λύσεως της πνευμονίας», «Νοσήματα της καρδίας», «Περί εκπεφυλισμένων κληρονομικών», «Περί αυτοκτονίας», «Περί αιτιολογίας των όγκων» , "Περί τετάνου της κεφαλής", "Περί πρωτοπαθούς μυικής ατροφίας" , "Περί βραδείας λύσεως της πνευμονίας" "Περί της κατά το έτος 1905 επιδημίας ελειογενούς πυρετού εν Αττική και Βοιωτία῾ . Συνολικά το Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει 125 δημοσιεύσεις του περί της ιατρικής επιστήμης. Εκ των ιδρυτών του βρεφοκομείου Αθηνών.
 |
| Αννούλα Λυγινού |
 |
| Ελαιογραφία από την πινακοθήκη του Πανεπιστημίου Αθηνών του Νικολάου Πεζόπουλου |
