Σαν σήμερα 71 χρόνια πέρασαν από την βύθιση του Υδρα στο Σαρωνικό και το χαμό του ήρωα κυβερνήτη Θεόδωρου Ν Πεζόπουλου
Ας θυμηθούμε το αφιέρωμα του τηλεοπτικού σταθμού Antenna με ντοκυμαντέρ που γύρισε ο γνωστό ερευνητής -δύτης Κώστας Θωκταρίδης.
Τίτλος: ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ ΥΔΡΑ D-97
Αποστολή από: ΘΩΚΤΑΡΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Eνα μνημείο ξεχασμένο στο βυθό της θάλασσας..
Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΝΑΥΑΓΙΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΣΥΧΡΟΝΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΛΛΑ
ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΡΓΟ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑΤΙ "ΑΝΑΣΥΡΕΙ" ΣΤΟΙΧΕΙΑ
ΠΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ "ΠΑΖΛ" ΤΗΣ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ.
Kείμενο - Φωτογραφίες : Κώστας Θωκταρίδης - Ρένα Γιατροπούλου
Όλα άρχισαν την χρόνια του 1929 στην Genova της Ιταλίας όπου κατασκευάστηκε το αντιτορπιλικό Ύδρα D-97.
Δώδεκα χρόνια μετά, το όνομά του ταυτίστηκε με μία πολεμική τραγωδία.
Το αντιτορπιλικό Ύδρα ήταν της σειράς DARDOF όμοιο με τα αντιτορπιλικά εκείνης της εποχής "ΨΑΡΑ" - "ΣΠΕΤΣΕΣ" - "ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ".
Το μήκος του ήταν 92 μέτρα και το πλάτος του περίπου 10 μέτρα ενώ το εκτόπισμα του 1.350 τόνοι.
Το αντιτορπιλικό ΥΔΡΑ D-97 έλαβε μέρος στην πρώτη επιδρομή του Ελληνικού Στόλου στα στενά του Οτράντο της
Ιταλίας (15-11-1940)και σε όλες τις ναυτικές επιχειρήσεις του 1940-41.
Συχνά, από τα στενά των Δαρδανελίων, το Ύδρα συνόδευε φορτηγά ποτέ στο Βόλο και πότε στη Θεσσαλονίκη,
παρέχοντας προστασία από τους χαμαιλέοντες του βυθού, τα υποβρύχια.
Τη Μεγάλη Εβδομάδα του 1941, η Ελλάδα σταυρωνόταν δίχως ορατή ελπίδα Αναστάσεως.
Τα οχυρά στα βόρεια σύνορα της χώρας είχαν πεσει.Ακαθεκτοι, οι Γερμανοί προχωρούσαν προς την Αθήνα, ενώ πολλοί ήταν εκείνοι που εγκατέλειπαν τα πολεμικά πλοία.
Ο ελληνικός στόλος περνούσε δύσκολες ώρες, καθώς οι βόμβες της Λουφτβάφε αποδεκάτιζαν τα πλοία του..
Το βράδυ του Πάσχα, ο ναύαρχος του στόλου Μεζεβύρης έδωσε εντολή σ'ολα τα πλοία να φύγουν για την Κρήτη κι από κει για την Αίγυπτο.
Το μοιραίο ταξίδι του αντιτορπιλικού Ύδρα με κυβερνήτη τον ΘΕΟΔΩΡΟ ΠΕΖΟΠΟΥΛΟ
είχε αρχίσει ..
«Το απόγευμα της 22 Απριλίου 1941, και ενώ το Α.Τ. Ύδρα έπλεε στα ήρεμα νερά του Σαρωνικού κοντά στην νησίδα Λαγουσα
(7 ναυτικά μίλια από το λιμάνι της Αίγινας), ο ουρανός άρχισε να χάνει λίγο από το γαλάζιο του», θυμάται ο Κυριάκος Λυκίσσας,
ένας από τους επιζώντες του ιστορικού ναυαγίου, και συνεχίζει «78 Γερμανικά "Στουκα" πλησίασαν προς το Αντιτορπιλικό μας.
Οι σειρήνες του Ύδρα άρχισαν να χτυπούν δαιμονισμένα. Όλο το πλήρωμα έλαβε θέσεις μάχης. Οι γερμανοί πιλότοι όμως είχαν άλλο στόχο.
Αρχικά τουλάχιστον το σμήνος κατευθύνονταν προς τα Μέθανα.
Τα Στουκα προσπέρασαν το αντιτορπιλικό, προς το πυροβολείο του Τρούλου, στην Αίγινα χωρίς να επιτεθούν».
Αλλά ο τότε διοικητής πυροβολικού στο Ύδρα, υποπλοίαρχος Αρλιωτης, διέταξε "πυρά φραγμού", με αντιαεροπορικά πυροβόλα
"Οντερο Ντερι Λα Σπετσια" διαμέτρου 40/39, τα οποία ήταν καταπονημένα και κάθε λίγες βολές πάθαιναν εμπλοκή.
Το Ύδρα ήταν λαβωμένο, πριν καλά καλά το χτυπήσει η πρώτη βόμβα !
Οι εφιαλτικές σκηνές που ακολούθησαν θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη του Κυριάκου Λυκίσσα.
«Βλέποντας οι Γερμανοί "τούφες" από καπνό στον ουρανό γύρισαν ανάποδα και άρχισαν τις κάθετες εφορμήσεις.
Τα μοτέρ μούγκριζαν , οι σειρήνες εκφοβισμού ούρλιαζαν και οι βόμβες σφύριζαν πάνω από τα κεφάλια μας.
Πραγματικός ορυμαγδός. Σειρήνες και βόμβες συναγωνίζονταν στα "ουρλιαχτα"».
Πολύ γρήγορα το αντιτορπιλικό ΥΔΡΑ έμεινε ακυβέρνητο εξαιτίας μίας συστοιχίας βομβών που έπληξαν την κόντρα-γέφυρα και σκότωσαν τον κυβερνήτη Θεόδωρο Πεζόπουλο..
Δεκάδες οι νεκροί.. ο μόνος εναπομείνας αξιωματικός του πυροβολικού και πρώην διοικητής της σχολής του Πόρου, Νεόφυτος διέταξε εγκατάλειψη του πλοίου ..
«Ο Βαγγέλης Παπαδόπουλος, ναύτης, κατέβασε όλα τα σωσίβια, τα μοίρασε στους επιζώντες,
φόρεσε κι αυτός ένα και πήδησε στην θάλασσα», συνεχίζει ο Κυριάκος Λυκίσσας, και περιγράφει με δάκρυα στα μάτια
την πιο φρικτή ανάμνηση της ζωής του «λίγο πριν εγκαταλείψω το πλοίο, είδα τον αδελφό μου να αποκεφαλίζεται από θραύσμα βόμβας.
Την τραγική εκείνη ώρα, μη μπορώντας να κάνω τίποτα άλλο, αποχαιρέτησα τον αδελφό μου,
ανέβηκα στα μπουντέλια και πήδησα στη θάλασσα με τον επενδύτη. Λίγο έλειψε να με πάρουν τ' απόνερα της προπέλας.
Το αντιτορπιλικό Ύδρα ορθώθηκε κατάπλωρα και βυθίστηκε με την γαλανόλευκη σημαία να κυματίζει στην πρύμνη ,
βγάζοντας αέρα και νερό από τα οκια (τις τρύπες απ' όπου βγαίνει η αλυσίδα της άγκυρας) και σφυρίζοντας συνάμα απ' την πίεση του αέρα.
Το πλωριό κανόνι έφυγε από την καστανια, αιωρήθηκε δυο τρεις φορές προς τα πίσω και μετά ακολούθησε τη φορά του πλοίου».
Στην τελευταία βόλτα του αντιτορπιλικό Ύδρα γύρω από τον εαυτό του, τα Στούκας άρχισαν να μυδραλλιοβολούν τους ναυαγούς.
Βουτούσε κάθε φορά με τις αρβύλες πάντα δεμένες στα πόδια του, στην απεγνωσμένη προσπάθειά του να σωθεί, ο Κυριάκος Λυκίσσας..
Καΐκια απo το Φάληρο και την Αίγινα, κι ένα επιτακτο τορπιλοβόλο με κυβερνήτη τον Ξενοφώντα Κυριακού, πατέρα του
ιδιοκτήτη του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤ1 και υποπλοίαρχο τον εφοπλιστή Γιώργο Λιγνό, έσπευσαν να περισυλλέξουν τους ναυαγούς.
Λιπόθυμο και εξαντλημένο βρήκαν οι ψαράδες, το επόμενο πρωί, τον Κυριάκο Λυκισσα σε μια από τις Λαγουσες, μισοβουτηγμενο στο νερό..
ΜΙΣΟ ΑΙΩΝΑ ΜΕΤΑ ΟΜΑΔΑ ΔΥΤΩΝ ΚΑΤΑΔΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΑΥΑΓΙΟ
Η ομάδα ξεκίνησε από την μαρίνα Καλαμακιου με δύο ταχύπλοα σκάφη εξοπλισμένα για υποβρύχιες έρευνες.
Ο καταδυτικός εξοπλισμός όπως οι κάμερες και τα μεταφέρθηκε με δύο φορτηγά αυτοκίνητα σε πλοίο της γραμμής.
Λίγες ώρες μετά η αποστολή είχε αρχίσει.
Προορισμός μας; το λιμάνι της Αίγινας.
Το χρονικό της έρευνας.
Το πρωί της επόμενης μέρας τα δυο ερευνητικά σκάφη εγκατέλειπαν αργά το μουντό συννεφιασμένο λιμάνι της Αίγινας.
Λίγο αργότερα βρισκόμασταν στην Λαγούσα, σε θέση σύμφωνα με το στίγμα του G.P.S.
Καθώς η άγκυρα έπεφτε στο νερό κοιτάζαμε όλοι το μεγάλο καρούλι με το σκοινί να ξετυλίγεται με ταχύτητα, μέχρι που σταμάτησε ξαφνικά. Μαζέψαμε αμέσως τα "μπόσικα" και δέσαμε σημαδούρες για ασφάλεια.
Από εκείνη τη στιγμή, άρχιζαν οι υποβρύχιες έρευνες για τον εντοπισμό του ιστορικού ναυαγίου. Δευτερόλεπτα μετά πλησίασε στο σημείο
και το δεύτερο σκάφος και αφού δέσαμε στις σημαδούρες άρχισε μια σχεδόν τελετουργική προετοιμασία για την πρώτη κατάδυση.
Λίγο αργότερα, ο πρώτος δύτης της ομάδας χάνονταν στο βαθύ μπλε του Σαρωνικού, ξεφουσκώνοντας τον ρυθμιστή πλευστότητάς του.
Για όση ώρα διήρκησε η κατάδυση στα σκάφη επικρατούσε μια ασυνήθιστη ησυχία συνοδευόμενη από την αγωνία για τα αποτελέσματα των ερευνών. Ο μόνος ήχος που ακούγονταν ήταν κάποιες κραυγές γλάρων και ο ήχος από τα κύματα της θάλασσας που χτυπούσαν στις καρίνες.
Όταν είδαμε τις φυσαλίδες να μεγαλώνουν και να φτάνουν στην επιφάνεια της θάλασσας καταλάβαμε ότι ο δύτης επέστρεφε.
Αντικρίζοντας την έκφραση στο πρόσωπό του ξέραμε ήδη ότι η προσπάθεια είχε αποβεί άκαρπη. Ακολούθησε και βουτιά δεύτερου δύτη,
για να αναδυθεί μετά από 2 ώρες χωρίς όμως να έχει εντοπίσει ίχνος του ναυαγίου.
Οι πρώτες καταδύσεις δεν ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικές αφού παρά τις επίμονες και πολύωρες προσπάθειές μας δεν είχαμε καταφέρει να
εντοπίσουμε το αντιτορπιλικο ΥΔΡΑ. Πέρασαν αρκετές ημέρες γεμάτες από καταδύσεις και πληρώσεις φιαλών αφού είχαμε μόνο ενα
κομπρεσέρ και οι φιάλες ήταν περισσότερες από είκοσι.
Προτεραιότητα είχαν τα μίγματα και το οξυγόνο, και τέλος οι φιάλες με τον αέρα.
Σε μερικές από τις καταδύσεις μας χρησιμοποιούσαμε και ένα υποβρύχιο όχημα για την ευκολότερη μετακίνησή μας στο βυθό αφού
με αυτό τον τρόπο καλύπταμε μεγάλες αποστάσεις χωρίς να καταβάλουμε ιδιαίτερη σωματική προσπάθεια εξοικονομώντας έτσι δυνάμεις
αλλά και αέρια. Το σκούτερ ήταν για μας μεγάλη διευκόλυνση αφού αρκετές φορές είχαμε επάνω μας μέχρι και 5 φιάλες και έπρεπε
ταυτοχρόνως να φροντίζουμε για την σωστή τοποθέτηση του μίτου. Κάθε φορά που τελείωνε μία κατάδυσή μας ο τελευταίος έπρεπε
να μαζεύει και τις άδειες φιάλες από το σκοινί της αποσυμπίεσης.
Στο τέλος μιας παρόμοιας υποβρύχιας εξόρμησής μας, η τύχη μας άλλαξε. Βρήκαμε την άγκυρα του αντιτορπιλικού.!
Η πρώτη μας σκέψη ήταν ότι το ναυάγιο δεν θα ήταν περισσότερο από 70 μέτρα μακριά από αυτό το σημείο.
Καθώς όμως είχαμε ήδη εξαντλήσει τα χρονικά περιθώρια παραμονής μας στο βυθό, αποφασίσαμε να αναδυθούμε και να συνεχίσουμε τις
έρευνές μας την επόμενη μέρα. Δυστυχώς, όμως μας περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη φτάνοντας στο σημείο που είχαμε βρει την άγκυρα.
Οι σημαδούρες που είχαμε τοποθετήσει, έλλειπαν !
Η προνοητικότητα του Ιωσήφ - κυβερνήτη του σκάφους μας - έδωσε τη λύση, αφού είχε κρατήσει στη μνήμη του G.P.S το στίγμα της
άγκυρας. Αφού ξεπεράσαμε το πρώτο «σοκ» αρχίσαμε χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις, την έρευνα στην ευρύτερη περιοχή γύρω από την άγκυρα. Αρχικά, οι δύτες της ομάδας μας έψαχναν κυκλικές διαδρομές γύρω από το «σημείο-κλειδί».
Το θρυλικό ναυάγιο όμως βρισκόταν σε μεγαλύτερη απόσταση από την άγκυρά του, από τα 70 μέτρα που αρχικά είχαμε υπολογίσει.
Έτσι διευρύναμε την εμβέλεια των ερευνών μας στα 100 μέτρα από το σημείο που είχαμε βρει την άγκυρα του αντιτορπιλικό ΥΔΡΑ.
Αυτή τη φορά οι προσπάθειες μας είχαν θετικό αποτέλεσμα! Καταλάβαμε ότι από στιγμή σε στιγμή θα βλέπαμε το ναυάγιο όταν
βρήκαμε τις πρώτες βoμβες από τα "Στουκα" στο βυθό του Σαρωνικού. Συνολικά βρέθηκαν 7 βόμβες.
Το ιστορικό αντιτορπιλικό ήταν εκεί, σε βάθος - 70 μέτρων (πλώρη και – 65 μέτρων Πρύμνη) ..
σαν να περίμενε από καιρό κάποιον να το επισκεφθεί..
Δεν είχαμε όμως χρόνο για να χαρούμε την επιτυχία μας. Έπρεπε να φροντίσουμε και για την ασφαλή επιστροφή μας.
Η θαλάσσια περιοχή πάνω από το ναυάγιο ήταν ιδιαίτερα αυξημένης κίνησης. Τα ιπτάμενα δελφίνια και τα φερυ μποτ περνούσαν
σχεδόν από πάνω μας και μας έπιανε τρόμος με τη σκέψη και μόνο ότι μπορεί κάποιος να μας κόψει τις σημαδούρες, τον ομφάλιο λώρο
με την επιφάνεια. Ο θόρυβος άλλωστε όπως είναι γνωστό, υποβρυχίως είναι ιδιαίτερα έντονος και δημιουργεί ανασφάλειες.
Ιδιαίτερα όταν πρέπει να κάνεις αρκετή ώρα αποσυμπίεση.
Ο χρόνος δεν περνά εύκολα και στην προκειμένη περίπτωση το στεγανοποιημένο walkman που είχαμε στη διάθεσή μας ήταν η
καλύτερη παρέα που μπορούσαμε να έχουμε.
Βγαίνοντας στην επιφάνεια, ήμασταν όλοι κατενθουσιασμένοι. Μιλούσαμε ακατάπαυστα για το αντιτορπιλικό, που είχαμε βρει.
Τέσσερις σταθμοί συνδέουν το ναυάγιο με την επιφάνεια: η πλώρη, η πρύμνη, η γέφυρα, και η άγκυρα, τα 4 κύρια σημεία του που
αποτελούν και βασικά στίγματα για το G.P.S.
Το ΥΔΡΑ ακουμπά στο βυθό με την δεξιά του πλευρά . η πλώρη του είναι άθικτη ενώ η πρύμνη του μέχρι και το κομοδέσιο είναι σχεδόν κατεστραμμένη. Το ναυάγιο έχει καλυφθεί από θαλάσσιους οργανισμούς ενώ αποτελεί πλέον καταφύγιο για πολλούς από τους κατοίκους του βυθού.
Eπομενος στόχος ήταν η βιντεοσκόπηση του ναυαγίου. Εγχείρημα όχι και τόσο εύκολο, όταν έχει να κάνεις με ένα ναυάγιο με μήκος 90 μέτρα
και πλάτος αλλά 10. Τι να βιντεοσκοπήσεις σε 40' λεπτά ; Κάθε φορά που περνούσε κάποιο ιπτάμενο δελφίνι από την επιφάνεια
κοιτούσαμε με αγωνία τα σκοινιά της αποσυμπιεσης. Μερικές φορές κατά τη διάρκεια της ανάδυσης, σε πιάνει σχεδόν ίλιγγος, όταν κοιτάς επάνω η κάτω, καθώς βλέπεις ενα μπλε χωρίς αρχή η τέλος. Τα μόνα σημεία αναφοράς είναι τα βαθύμετρα και οι καταδυτικοί υπολογιστές.
Με το τέλος της βιντεοσκόπησης του αντιτορπιλικό ΥΔΡΑ, η αποστολή μας είχε ολοκληρωθεί.
Κατά την διάρκεια της υποβρύχιας έρευνας για το αντιτορπιλικό έγιναν συνολικά 17 καταδύσεις από τους 3 δύτες της ομάδας,
οι οποίοι κάλυψαν συνολικά 1.753' λεπτά της ώρας εν καταδύσει δηλαδή 29,2 ώρες.
Οι καταδύσεις έγιναν με φιάλες που περιείχαν μίγματα TRIMIX, αέρα και οξυγόνο.
Η αποστολή κράτησε 8 ημέρες και χρησιμοποιήθηκε εξοπλισμός βάρους 2.5 τόνων.
Μισό αιώνα μετά , η υποβρύχια έρευνα έφερε στο φως το ναυάγιο του ένδοξου αντιτορπιλικού του Πολεμικού μας Ναυτικού,
ξυπνώντας τις αναμνήσεις των μεγαλυτέρων και φέρνοντας δάκρυα συγκίνησης στους επιζώντες. Σαράντα ζωές κι ένα καράβι γεμάτο
δάφνες δόξας χάθηκαν μονομιάς. Δυο ναύτες, οι Κυριάκος Λυκισσας και Βαγγέλης Παπαδόπουλος ήταν από τους τυχερούς.
Τα ηρωικά παλικάρια του χθες, σήμερα είναι δυο σεβάσμιοι γέροντες.
Οι μνήμες όμως των δυο επιζώντων από τη βύθιση του αντιτορπιλικού στις 22 Απριλίου 1941 είναι χαραγμένες βαθιά στο μυαλό τους.
Οι άνθρωποι που παραλίγο να πεθάνουν πολεμώντας για την πατρίδα τους βρίσκονται τώρα απόμαχοι στα σπίτια τους και
θυμούνται τις μακάβριες σκληρές στιγμές του πόλεμου που έχουν αποτυπωθεί για πάντα στην μνήμη τους.
Ξεχασμένοι όμως - όπως και τόσοι άλλοι από την πολιτεία. Βεβαίως η πατρίδα δεν τους έχει λησμονήσει, το "επίσημο" Κράτος ως συνήθως ..απουσιάζει.
Πρώτη φορά που τιμήθηκαν δημοσίως ήταν το 1992 από το Σύνδεσμο Αιγινητών Πειραιώς, ο οποίος καθιέρωσε και το ετήσιο
μνημόσυνο στην μνήμη των νεκρών του αντιντορπιλικό Ύδρα.
Χρειάστηκαν πάνω από 50 χρόνια και σχεδόν 30 ώρες υποβρύχιας έρευνας για να φωτιστεί το κουφάρι ενός πλοίου
ξεχασμένου στην αγκαλιά του Σαρωνικού , που ήταν κάποτε από τα καμάρια του ελληνικού στόλου.
Σχεδόν όσα χρειάστηκαν και για να τιμηθούν οι ήρωες του Αντιτορπιλικού Ύδρα D-97.
Σχετικά με το νομικό θέμα από πλευράς κατάδυσης δυστυχώς ισχύει και εδώ το νομικό πλαίσιο που
ισχύει σε όλα τα ναυάγια και αεροσκάφη άνω των 50 ετών από την ημερομηνία ναυαγήσεως τους.
Χαρακτηρίζονται μνημεία με το σκεπτικό ότι παρουσιάζουν ιστορικό, τεχνολογικό, επιστημονικό και
πολιτιστικό ενδιαφέρον σύμφωνα με το ΦΕΚ 1701/1911-2003 «Χαρακτηρισμός ναυαγίων ως πολιτιστικών αγαθών»
και με το σκεπτικό αυτό εντάσσονται κάτω από την προστασία του γενικότερου νόμου 3028/2002
«Για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς».
Στο αντιτορπιλικό Ύδρα έχουμε πραγματοποίηση τρεις αποστολές η πρώτη το Νοέμβριο του 1993
από 1-11-1999 έως 20–11-1993 με άδεια από Γ.Ε.Ν (Πολεμικό Ναυτικό) Α.Φ 294 1/10/1993,
Άδεια από Εφορεία Ενάλιων Αρχαιοτήτων με Α.Π 5457 και ημερομηνία (8-9-1993).
Η αποστολή έγινε σε συνεργασία με το Δήμο Αίγινας και τον σύνδεσμο Αιγινητών Πειραιά.
Συμμετείχαν : Κορίνα Κοσμαδάκη, Ιωσήφ Παπαδόπουλος, Αλέξης Πετικίδης, Σπύρος Δημητρακόπουλος και Κώστας Θωκταρίδης.
Η δεύτερη με ημερομηνίες από 1-4-1999 έως 30-4-1999.
Άδειες από το Υπουργείο εξωτερικών (Δ1Φ.6357.1/95/ΑΣ 3140//1-12-1998) το ΓΕΝ/Α2-ΙV (απ.7/1/1999),
το ΥΕΝ (ωπ.211225/01/99), και τέλος και από την Εφορεία Ενάλιων Αρχαιοτήτων (αρ.πρωτ. 5825).
Η τρίτη αποστολή έγινε το 2006 σε συνεργασία με το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος, το Πολεμικό ναυτικό και το Ίδρυμα Α. Λασκαρίδου
και την Planet Blue (Κ. Θωκταρίδη) από 15-12-2006 έως 30-12-2006.
Με άδεια : του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ - Γ.Δ.Α.Π.Κ. (Α.Π ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΔΜΕΕΠ/Γ2/Φ52/87753/2160) και εισηγήσεις της
Ε.Ε.Α Φ4/144323/28.09.2006 & Φ9/14/5295/24.11.2006 και την ομόφωνη γνωμοδότηση του ΚΑΣ με αριθμό πράξεως 42/29.11.2006
Στην ομάδα δυτών συμμετείχαν οι : Γράφας Αντώνης Κοϊβεράκης Ιλαρίων Καλογερινης Γιώργος Βασιλακόπουλος Χρήστος Παναγιώτης Κραββαρίτης,
Στεργίου Μάριος και Στεργίου Άρης και Κώστας Θωκταρίδης. Οι καταδύσεις έγιναν όλες με μίγματα ηλίου, υπεροξυγονομένα μίγματα και οξυγόνο για αποσυμπίεση.
Τα προφίλ των καταδύσεων ήταν όλα 20 λεπτών και έγινε βιντεοσκόπηση του ναυαγίου με κάμερα υψηλής ευκρίνειας. Το υλικό ακόμα δεν έχει αξιοποιηθεί.
Θέση ναυαγίου : Βρίσκεται κοντά στα νησιά Λαγούσες σε στίγμα 3748612 Ν – 02328404 Ε (πλώρη) & 3748647 Β – 02328425 Ε (πρύμνη).
Το ναυάγιο έχει χαμηλό προφίλ 4–5 μέτρα σήκωμα και η διάταξη του ναυαγίου στο βυθό είναι 205 μοίρες (από πλώρα) – 025 μοίρες (πρύμα).
Η απόσταση του ναυαγίου από το νησί είναι περίπου 370 μέτρα.
Photos
(http://img253.imageshack.us/img253/5759/ydra2rb3.th.jpg) (http://img253.imageshack.us/my.php?image=ydra2rb3.jpg)
(http://img229.imageshack.us/img229/880/img0149ai2.th.jpg) (http://img229.imageshack.us/my.php?image=img0149ai2.jpg)
(http://img253.imageshack.us/img253/6819/ydra22ssns6.th.jpg) (http://img253.imageshack.us/my.php?image=ydra22ssns6.jpg)
(http://img229.imageshack.us/img229/1029/ydra23gy0.th.jpg) (http://img229.imageshack.us/my.php?image=ydra23gy0.jpg)
(http://img229.imageshack.us/img229/4986/spae7.th.jpg) (http://img229.imageshack.us/my.php?image=spae7.jpg)
(http://img253.imageshack.us/img253/6361/decoib5.th.jpg) (http://img253.imageshack.us/my.php?image=decoib5.jpg)
(http://img229.imageshack.us/img229/976/deco2dy5.th.jpg) (http://img229.imageshack.us/my.php?image=deco2dy5.jpg)
(http://img253.imageshack.us/img253/2409/dsc01230ux3.th.jpg) (http://img253.imageshack.us/my.php?image=dsc01230ux3.jpg)
(http://img111.imageshack.us/img111/7528/atydraqs9.th.jpg) (http://img111.imageshack.us/my.php?image=atydraqs9.jpg)
(http://img114.imageshack.us/img114/2051/dsc00142gx9.th.jpg) (http://img114.imageshack.us/my.php?image=dsc00142gx9.jpg)
(http://img403.imageshack.us/img403/7121/dsc00146ha1.th.jpg) (http://img403.imageshack.us/my.php?image=dsc00146ha1.jpg)
(http://img239.imageshack.us/img239/5747/dsc00561yg8.th.jpg) (http://img239.imageshack.us/my.php?image=dsc00561yg8.jpg)
(http://img239.imageshack.us/img239/4375/dsc00562ls3.th.jpg) (http://img239.imageshack.us/my.php?image=dsc00562ls3.jpg)
(http://img114.imageshack.us/img114/87/dsc00568um0.th.jpg) (http://img114.imageshack.us/my.php?image=dsc00568um0.jpg)
(http://img114.imageshack.us/img114/9631/dsc00572hv3.th.jpg) (http://img114.imageshack.us/my.php?image=dsc00572hv3.jpg)
(http://img114.imageshack.us/img114/188/dsc00585ez9.th.jpg) (http://img114.imageshack.us/my.php?image=dsc00585ez9.jpg)
(http://img114.imageshack.us/img114/5853/dsc00579dh8.th.jpg) (http://img114.imageshack.us/my.php?image=dsc00579dh8.jpg)
(http://img114.imageshack.us/img114/8951/dsc01176vj0.th.jpg) (http://img114.imageshack.us/my.php?image=dsc01176vj0.jpg)
(http://img146.imageshack.us/img146/7065/dsc01188ua2.th.jpg) (http://img146.imageshack.us/my.php?image=dsc01188ua2.jpg)
(http://img146.imageshack.us/img146/3373/dsc01191yb1.th.jpg) (http://img146.imageshack.us/my.php?image=dsc01191yb1.jpg)
(http://img513.imageshack.us/img513/3584/dsc01198fa4.th.jpg) (http://img513.imageshack.us/my.php?image=dsc01198fa4.jpg)
(http://img513.imageshack.us/img513/7171/dsc01210ma2.th.jpg) (http://img513.imageshack.us/my.php?image=dsc01210ma2.jpg)
(http://img409.imageshack.us/img409/9493/dsc01211xw4.th.jpg) (http://img409.imageshack.us/my.php?image=dsc01211xw4.jpg)
(http://img114.imageshack.us/img114/9874/dsc00559um3.th.jpg) (http://img114.imageshack.us/my.php?image=dsc00559um3.jpg)
(http://img481.imageshack.us/img481/5193/ydra23ks6.th.jpg) (http://img481.imageshack.us/my.php?image=ydra23ks6.jpg)
(http://img518.imageshack.us/img518/4466/ydra22yv9.th.jpg) (http://img518.imageshack.us/my.php?image=ydra22yv9.jpg)
Το ντοκιμαντέρ είναι συνολικής διάρκειας 18:03 παραγωγής 1997.
Φωτογραφίες από το Video..
(http://img253.imageshack.us/img253/5271/uw8hi2.th.jpg) (http://img253.imageshack.us/my.php?image=uw8hi2.jpg)(http://img115.imageshack.us/img115/7448/gen1cj8.th.jpg) (http://img115.imageshack.us/my.php?image=gen1cj8.jpg)(http://img229.imageshack.us/img229/8919/gen4xy2.th.jpg) (http://img229.imageshack.us/my.php?image=gen4xy2.jpg)(http://img229.imageshack.us/img229/9422/leoys1im8.th.jpg) (http://img229.imageshack.us/my.php?image=leoys1im8.jpg)
(http://img115.imageshack.us/img115/9158/likiss1sf8.th.jpg) (http://img115.imageshack.us/my.php?image=likiss1sf8.jpg)(http://img253.imageshack.us/img253/7618/lign1bw3.th.jpg) (http://img253.imageshack.us/my.php?image=lign1bw3.jpg)(http://img253.imageshack.us/img253/7389/dive2ce6.th.jpg) (http://img253.imageshack.us/my.php?image=dive2ce6.jpg)(http://img229.imageshack.us/img229/6514/uw7db0.th.jpg) (http://img229.imageshack.us/my.php?image=uw7db0.jpg)
